„Zespół Szkół Samochodowych w Radomiu jest spadkobiercą tradycji najstarszej szkoły zawodowej w naszym mieście. Chlubą Radomia była założona w 1825 r. szkoła niedzielno-rzemieślnicza dla terminatorów istniejąca do 1914 r. Zorganizowano ją według programu wyznaczonego przez Komisję Oświecenia na wzór warszawskiej szkoły niedzielno-rzemieślniczej, której program opracował sam Stanisław Staszic” - możemy przeczytać na stronie ZSS.
W 1902 roku, za sprawą prezydenta Radomia Konstantego Zaremby powstała szkoła rzemieślnicza z rosyjskim językiem wykładowym. Miała dwa oddziały: stolarsko-meblarski i ślusarsko-kowalski. Początkowo jej siedzibą był dom Foersteta przy ul. Dzierzkowskiej, potem została przeniesiona do budynku przy ul. Wysokiej 66 (obecnie ul. 25 Czerwca 66). „Dokument z dnia 14.10.1904 r. rozpoczyna nowy etap kształcenia zawodowego młodzieży radomskiej. Powołana specjalna komisja pod przewodnictwem gubernatora radomskiego, która otrzymała specjalne pełnomocnictwa dotyczące prac przy budowie, dysponując na początku kwotą ponad 70 000 rubli przystąpiła do pracy. Dnia 1.09.1906 r. prace przy budowie Szkoły Rzemieślniczej zostały ukończone i nowy gmach został oddany do użytku. Przedstawiał się imponująco - piętrowy budynek szkolny z czerwonej cegły wyposażony w centralne ogrzewanie, mieszkania dla dyrektora szkoły i woźnego oraz warsztaty szkolne” - napisali autorzy historii placówki.
W czasie I wojny światowej budynek został kompletnie zdewastowany. Wyremontowany zaczął służyć uczniom jeszcze jesienią 1918 roku. Rok później placówka otrzymała nazwę: Miejska Szkoła Rzemiosł im. Jana Kilińskiego. Warsztaty miały do dyspozycji nowy park maszynowy. Kształcono w zawodach: stolarskim i ślusarsko-mechanicznym, a po uruchomieniu kuźni rozpoczęto naukę kowalstwa.
https://www.cozadzien.pl/ze-szkolnej-kroniki/ze-szkolnej-kroniki-elektronik/81863
W roku szkolnym 1926/27 Miejska Szkoła Rzemiosł zmienia nazwę na Miejską Szkołę Rzemieślniczo-Przemysłową im. Jana Kilińskiego. W 1938, po reorganizacji szkolnictwa zawodowego, placówka została przemianowana na Prywatne Męskie 3-letnie Gimnazjum Mechaniczne im. J. Kilińskiego Towarzystwa Popierania Szkoły Rzemieślniczo-Przemysłowej.
Wybuch II wojny światowej, a potem okupacja przerwały normalne funkcjonowanie szkoły. Wiosną 1945 uruchomiono Miejskie Gimnazjum Mechaniczne im. J. Kilińskiego. Budynek był częściowo zniszczony, z warsztatów zostały wywiezione maszyny i urządzenia, sprzęt szkolny uległ rozproszeniu. Dyrektor szkoły Władysław Piwnicki i kierownik warsztatów Michał Pająk zajmowali się odzyskiwaniem sprzętu i maszyn z zakładów przemysłowych, a część obrabiarek znaleziono aż w Częstochowie.
W roku szkolnym 1947/48 szkoła otrzymuje nazwę 3-letniego Państwowego Gimnazjum Mechanicznego. Kolejna reforma, dwa lata później, przekształciła gimnazja zawodowe w technika i szkoły zasadnicze. Państwowe Gimnazjum Mechaniczne zostaje przekształcone w Technikum Mechaniczne im. J. Kilińskiego. Z końcem roku szkolnego 1953/54 TM zostaje zlikwidowane i dołączone do istniejącego Technikum Mechanicznego przy ul. Kościuszki 7.
„W budynku dawnej Szkoły Rzemiosł we wrześniu 1953 r. rozpoczyna pracę Technikum Drogowe, którego dyrektorem zostaje Antoni Bocian. Ta szkoła podlega Ministerstwu Transportu Drogowego i Lotniczego, które na wniosek dyrektora z dniem 1 września 1955r. zmienia jej specjalizację na Technikum Samochodowe. Równocześnie rozpoczyna się organizacja warsztatów o specjalizacji samochodowej” - czytamy na stronie ZSS.
W latach 1955-1972 następuje rozbudowa szkoły - powstaje sala gimnastyczna, przybywa sal lekcyjnych, powstają pomieszczenia dla biblioteki i świetlicy, uruchomiona została jadalnia i kuchnia. Uczniowie mają do dyspozycji gabinet lekarski i dentystyczny. W 1968 szkoła otrzymuje pierwszy autokar. Zostają wybudowane nowe warsztaty szkolne, powstaje nowoczesna stacja obsługi samochodów, przybywa sprzętu i pomocy naukowych niezbędnych do kształcenia zawodowego.
Od 1 września 1973 placówka przyjmuje nazwę Zespołu Szkół Samochodowych, jedynego w woj. kieleckim. Podczas 75-lecia szkoły, 21 września 1979, ZSS otrzymuje imię gen. Franciszka Jóźwiaka „Witolda”. Dziesięć lat później rada pedagogiczna zdecydowała o rezygnacji z patrona.
https://www.cozadzien.pl/edukacja/ze-szkolnej-kroniki-zespol-szkol-ekonomicznych/81683
W 1994 roku rozpoczęła się budowa sali gimnastycznej z pływalnią i generalny remont głównego budynku szkoły. Remont budynku ukończono w 1997, salę gimnastyczną z pływalnią rok później. Ponieważ szkoła podlega już miastu, a nie ministerstwu, radni postanawiają przejąć basen. ZSS udaje się zatrzymać salę gimnastyczną.
W początkach XXI wieku „Samochodówka” została w pełni skomputeryzowana, wprowadzono programy niezbędne do organizacji i administrowania szkołą, dla uczniów programy wspomagające projektowanie procesów technologicznych. Wyremontowano wiele sal i klasopracowni, a dzięki pomocy finansowej sponsorów przygotowano na dziedzińcu ogródki skalne i miejsca do wypoczynku dla uczniów.
W 2008 roku została otwarta sala tradycji, w której gromadzone są pamiątki związane z historią szkoły. W tym samym roku uczniowie święcili triumfy w Olimpiadzie Techniki Samochodowej, dzięki czemu szkoła otrzymała tytuł najlepszej „Samochodówki” w kraju.
