Na terenie osady znajdował się przed I wojną światową niewielki browar Zeligera. Kupił go Juliusz Saski i rozpoczął tam produkcję wódek i likierów. Tutaj też ulokowano Polską Elektryczną Spółkę Akcyjną „Erikson”, po zakończeniu II wojny światowej przekształconą w Radomską Wytwórnię Telefonów.
Na terenie osady powstał też kopiec – usypany został na błoniach przy szosie kozienickiej (obecnie ul. Struga) z okazji uroczystych obchodów 125. rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja. Po raz pierwszy można było świętować legalnie, bo władz carskich, które zabraniały takich uroczystości, już od połowy 1915 roku nie było w mieście. Sypanie kopca, z udziałem m.in. licznej grupy weteranów powstania styczniowego, rozpoczęto 5 maja 1916 roku po uroczystej mszy świętej i patriotycznym przemówieniu ks. Adama Popkiewicza. Sypanie przerwano i nigdy przedsięwzięcia nie ukończono. Pagórek – nazwany później kopcem Tadeusza Kościuszki - miał ostatecznie ok. 6-8 metrów wysokości. Po kilkunastu latach o projekcie zapomniano; okoliczna ludność traktowała to miejsce jako górkę do saneczkowania.
Zlikwidowany został w latach 30. XX wieku w związku z budową w tym miejscu stadionu sportowego. Dzieło to rozpoczęła, dzięki finansowemu wsparciu miasta, Powiatowa Komenda Przysposobienia Wojskowego i Wychowania Fizycznego. Uroczyste otwarcie częściowo ukończonego obiektu miało miejsce 30 maja 1938. Po wojnie stadion przekazano nowo powstałemu klubowi sportowemu Radomiak. W 1963 zakończono modernizację obiektu. W 1975 stadion przejęły finansujące klub Radomskie Zakłady Przemysłu Skórzanego „Radoskór”, które rozpoczęły obok budowę nowoczesnej hali sportowej i basenu. Pod koniec lat 80. inwestycje te z powodów finansowych wstrzymano.
W latach 60. natomiast Spółdzielcze Zrzeszenie Domów Jednorodzinnych wybudowało w rejonie ul. Sportowej i Kusocińskiego ponad 110 wolno stojących domków jednorodzinnych i tzw. bliźniaków.
Na podstawie informacji zawartych w „Encyklopedii Radomia” Jerzego Sekulskiego, Radom 2012